دیروز در کارگاه «راهی جز گفت‌وگو نیست» موسسه امام موسی صدر و در جمع ۴۰ نفر از علاقمندان به امام، علیرغم بی حالی و ضعف؛ در ۴ جلسه صبح و بعدازظهر گفت‌وگو کردم.
گفت‌وگو و دین شناسی امام
گفت‌وگو و کنش سیاسی امام
گفت‌وگو و دغدغه‌های اقتصادی اجتماعی امام
ظهر هم رفتم به دیدار شهردار
من با این همه ضعف و بیماری، برای مسئولیت دیگری به مراتب سخت‌تر و بزرگتر خوانده شده‌ام!
استخاره استاد خدام حسینی با قرآن، بد آمد؛ اما استخاره حاج آقا امجد با تسبیح، خوب!!
دیروز از انشراح و گشودگی و رواداری در کنش سیاسی امام موسی صدر سخن گفتم؛
و اینکه تا دل گشوده نباشد، اسلام نمی آید!
و من یرد الله ان یهدیه، یشرح صدره للاسلام …
نه بالاسلام!
عرب جاهلی لجوج و بسته، اسلام هم که آورد، باز نشد!!
و در کلام امام بود که: «کلمه هم مرگ و زندگی دارد.»
چون نشانه‌ای است از دلمردگی و دلزندگی صاحبش
و چقدر این کلام امام زنده است: «دین در خدمت انسان است.»
دین انسانی؛ دین تعامل و همیاری
می‌گوید شیعه یک مذهب نیست؛ یک وصف است؛ یک توجه و تصمیم به راستی و عدالت ورزی است.
شیعه، ایدئولوژی پیشتاز است.
آنکه دغدغه حقیقت، عدالت و خدمت دارد، شیعه است.
مذهب او، مذهب حمایت از محرومان است.
برای او، روحانی کسی است که قوه درک درد و رنج مردم را دارد.
و برای او، خروج دادن خدا و دین از ظلمات، بمعنی خروج یافتن انسانها از جهل و درد و بیماری و تعصب و خیره سری است
و نور، آگاهی و مراقبت و امید
دین به ما بینش و لرزش و عشق می‌دهد
گشودگی، سادگی و سبکی!
و این همه در ارتباط است، ارتباط است، ارتباط
ارتباط من-تویی بوبری!
دین و حیات دیالوگی!