خالی از لطف نیست، این روزها نگاهی به ادبیات کهن سرزمین‌مان داشته باشیم و اوقاتی از روز را با خانواده به گفت‌وگو و مطالعه در این متون بگذرانیم.
نمونه‌هایی از متون ادب پارسی را از کتاب گلستان سعدی انتخاب کردیم به همراه چندپرسش که برای گفت‌وگو در خانواده می‌تواند شروع خوبی باشد:
« سخن به لطف و کرم با درشت خوی مگوی
که زنگ خورده نگردد به نرم سوهان پاک »
پرسش :
– آیا شما با نظر جناب سعدی موافقید؟ یعنی فایده ندارد که با آدم درشت خوی با لطف و کرم برخورد کنیم؟ و لازم است قبل از آن زنگ زدگی آن برطرف شود؟
« بسیج سخن گفت آنگاه کن، که دانی که در کار گیرد سخن »
پرسش :
– آیا بدون توجه به اینکه شنونده در چه حال و موقعیتی قراردارد، سخن گفتن با او کارساز خواهد بود؟ یعنی برای سخن گفتن با دیگری باید فرصت مناسب را انتخاب کنیم؟ و یا دل به دریا زده و حرف خود را بزنیم؟
امام مرشد، محمد غزالی رحمه الله علیه را پرسیدن: چگونه رسیدی بدین منزلت در علوم؟ گفت: بدانکه، هرچه ندانستم از پرسیدن آن ننگ نداشتم.
پرسش: با توجه به گزینشی بودن فهم انسان، آیا یک نفر می‌تواند همه چیز را درباره یک موضوع بداند؟