رضا دانشمندی نوشت: گفتوگو پیششرطهایی دارد و یکی از مهمترین آنها، حقیقت در مُشتنبودن، خود را مالک بلامنازع حق ندانستن، و درک خود را عین واقع نپنداشتن، است.
مصطفی ملکیان در ششمین گردهمایی سالانه گفتوگو گفت: وقتی در جامعهای گفتوگو رواج پیدا میکند، آدمها میفهمند که سرشت و سرنوشت مشترک دارند، بنابراین نسبت به هم رافت پیدا میکنند.