زیباکلام: گفت‌وگوی سیاسی در هر شرایطی مفید و شایسته است
صادق زیباکلام نوشت: گفت‌وگو در هر وضعیت و شرایط سیاسی امری مفید و شایسته است. زیرا باید پذیرفت که یک جناح درکشور وجود ندارد و جناح‌های مختلف درصحنه کنش سیاسی مداخله دارند.
به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی کانون گفت‌وگو، صادق زیباکلام در سرمقاله روزنامه جهان اقتصاد منتشر شده در ۱۴ آبان ۱۳۹۶ نوشت: گفت‌وگو در هر وضعیت و شرایط سیاسی امری مفید و شایسته است. زیرا باید پذیرفت که یک جناح درکشور وجود ندارد و جناح‌های مختلف درصحنه کنش سیاسی مداخله دارند.
اما نکته اساسی در خصوص گفت‌وگو آن است که زمانی جریانات سیاسی قصد گفت‌وگو با یک جریان ملی را دارند، به این معناست که نهادهای ملی هم به نوعی نهاد سیاسی به‌حساب می‌آیند. حال سوال این است که نهادهای ملی قبول دارند که جریانی سیاسی هستند؟ اگر این نهاد‌ها بپذیرندکه درعین اینکه ملی هستند می‌توانند سیاسی هم باشند.
آنگاه مجددا این سوال مطرح خواهد شد که آیا نهادهای ملی می‌توانند نهادی سیاسی باشند یا اینکه این نهاد‌ها باید در ورای جهت‌گیری‌های سیاسی عمل کنند. واقعیت آن است که برخی از نهادهای ملی نمی‌پذیرند که ملی باقی بمانند و همواره درتلاشند که جایگاهی سیاسی برای خود به وجود آورند. اینکه نهادهای ملی قصد دارند بعد از یکی دو دهه با نهادهای سیاسی وارد گفت‌وگو سیاسی شوند، نشان می‌دهد که نهادهای ملی اذعان دارند که جایگاه جناحی و سیاسی نیز برای خود تعریف کرده‌اند. ازسوی دیگر باید این واقعیت را هم پذیرفت زیرا در عمل نیز در صحنه کنش‌ها و واکنش‌های سیاسی نهادهای ملی نقش دارند.
نهادهای ملی رنگ و بوی خطی و سیاسی پیدا کرده‌اند درحالی که به لحاظ منافع عمومی شاید بهتر بود که نهادهای ملی درجایگاه که برای آنها تعریف شده یعنی نهادی ورای جهت‌گیری‌های سیاسی باقی می‌ماند. نویسنده این قلم معتقد است باید در هر صورت حال که جناح‌اصلاح طلب منادی گفت‌وگو و ایجاد فضای آرامش در کشور هستند، باید از این گفت‌وگو‌ها استقبال کرد. البته قاعدتا نهادهای ملی از قدرت بیشتری در عرصه‌های گوناگون سیاسی برخوردار هستند.
قدرتی که اصلاح‌طلبان اگر چه درنزد افکار عمومی و طبقات مختلف جامعه دارند اما هیچگاه به حد و اندازه نهادهای ملی نخواهد رسید. از این رو در گفت‌وگو بین نهادهای سیاسی و نهادهای ملی نباید توقع داشت که جرایانات ملی بخشی از قدرت خود را به جریانات سیاسی اصلاح‌طلب یا اصولگرا واگذار کند اما همین اندازه که نهادهای ملی پذیرفته‌اند که تنها آنها نیستند که باید در عرصه تصمیم‌گیری‌ها نقش داشته باشند بلکه نهادهای سیاسی هم از این حق قانونی برخوردارند که در صحنه کنش سیاسی مداخله کنند،جای تحصین دارد. کمترین فاصله این گفت‌وگو آن است که نهادهای ملی شنوای سخنان نهادهای سیاسی باشند تا اینکه نهادهای ملی به این درک برسند که اصلاحات نیاز امروز جامعه است تا همگان در جایگاه واقعی خود قرار داشته باشند.